Θέμις Αμάλλου, "Η παρτίδα"

- Ψψτ, εδώ. Πίσω σου. Στο τραπεζάκι του σκακιού.
- Σε μένα απευθύνεστε;
- Ναι. Μίλα πιο σιγά. Δεν χρειάζεται να μας πάρουν όλοι χαμπάρι. Κάτσε για μια παρτίδα. Να περάσει η ώρα.
- Δεν είμαι ιδιαίτερα καλή.
- Σ’ έχω δει που παίζεις μόνη σου τ’ απογεύματα.
- Δεν λέει τίποτα αυτό.
- Ούτε κι εγώ είμαι κανένας παίκτης περιωπής. Θα κουνάμε κανένα πιόνι, θα λέμε και καμιά κουβέντα. Έλα, κάτσε.
- Μόνο για λίγο.
- Ορίστε, σου χαρίζω την πρώτη κίνηση. Παίξε.
- Δεν πάει έτσι. Υπάρχουν κανόνες.
- Που υπάρχουν για να ανατρέπονται, ειδικά όταν δεν ωφελούν. Σ’ όλη μου τη ζωή είχα να κάνω με κανόνες. Παίξε πρώτη, επιμένω.
- Γλυτώνεις από ταλαιπωρίες όταν ακολουθείς κανόνες.
- Γι’ αυτό είσαι πάντα τόσο αθόρυβη εδώ μέσα; Προς αποφυγήν εντυπώσεων κι επιπτώσεων; Μμ, κίνησες τον στρατιώτη σου.
- Πού εδώ μέσα, στην αίθουσα αναψυχής;
- Εννοώ στην κλινική γενικά. Είσαι τόσες μέρες εδώ, έχουμε διασταυρωθεί τόσες φορές και σ’ αυτή την αίθουσα και στο μπαράκι κάτω, είναι η πρώτη φορά που ακούω τη φωνή σου.
- Δεν αντέχω το θόρυβο. Πια. Και γιατί κλινική; ΕΚΑ λέγονται.
- Ειδικά Κέντρα Αποκατάστασης. Και το παίξιμό σου αθόρυβο είναι. Σχεδόν…αυτοματοποιημένο. Κούνησες το άλογό σου και δεν το πήρα είδηση.
- Δεν μου απάντησες.
- Τυπικά, είναι SPA. Τέτοιο ήταν τουλάχιστον πριν. Αλλά από την επιδημία και μετά, κάποια SPA με υποτυπώδη υποδομή, διαγνωστική - μικροβιολογική μονάδα, χώρους και κρεβάτια, μετατράπηκαν σε κλινικές για να παρακολουθούνται ιατρικά οι χιλιάδες των κρουσμάτων. Οφείλουν σαφώς να λειτουργούν και σαν κέντρα αποκατάστασης.
- Δεν λειτουργούν;
- Είσαι πολύ γρήγορη. Δεν προλαβαίνω τις κινήσεις σου. Ας συμφωνήσουμε κατ’ αρχήν για το τι σημαίνει αποκατάσταση.
- Λες ότι δεν σημαίνει το ίδιο για όλους;
- Είναι βέβαιο ότι δεν σημαίνει το ίδιο για όλους. Παρεμπιπτόντως, βλέπω ότι σου αφαίρεσαν τους επιδέσμους.
- Τι σημαίνει για σένα; Έπαιξα.
- Επίθεση με τον αξιωματικό, ε; Εντάξει, καταλαβαίνω ότι δεν θες να συζητήσεις την περίπτωσή σου. Θεμιτό. Εγώ πάντως θα σου απαντήσω απερίφραστα. Ας μιλάμε σιγά όμως. Δεν είναι ακίνδυνη η συζήτησή μας.
- Εγώ σιγά μιλάω.
- Ναι. Αυτό λοιπόν που γίνεται εδώ μέσα δεν είναι αποκατάσταση. Ούτε αυτό που γίνεται γενικότερα, γιατί η πατέντα έχει κρατική σφραγίδα κι είναι κοινή για όλα τα εξουσιοδοτημένα κέντρα.
- Τι γίνεται λοιπόν; Και το πιόνι αυτό δεν το λέω αξιωματικό. Το λέω τρελό.
- Του ταιριάζει έτσι κι αλλιώς περισσότερο. Ο δικός σου βέβαια είναι επικίνδυνος τρελός. Μ’ έχει στριμώξει άσχημα. Τώρα, για το τι γίνεται εδώ μέσα…Σοβαρά δεν καταλαβαίνεις; Πότε άρχισες να συνέρχεσαι πραγματικά;
- Ρεν.
- Ούτε και σ’ αυτό απαντάς. Κι απειλείς τη βασίλισσά μου. Είχα χρόνια να δω αυθεντική κοκκινομάλλα.
- Τι έπρεπε να ‘χω καταλάβει; Ρουά.
- Ούτε φιλοφρονήσεις δέχεσαι. O.K., πάμε στο ψητό. Κατ’ αρχήν, δεν δόθηκε ποτέ επαρκής εξήγηση, επίσημα τουλάχιστον, για τα επί μέρους χαρακτηριστικά της επιδημίας, ούτε είδα να γίνεται εξαντλητική έρευνα για τα αίτια. Χιλιάδες άνθρωποι καταρρέουν απ’ τη μιαν άκρη ως την άλλη μ’ ένα εντοπισμένο κοινό σύμπτωμα: παντελής ανυπαρξία επιθυμίας για ζωή. Εκατοντάδες αυτόχειρες. Οι επαϊοντες μιλάνε για πρωτοφανή μαζική κατάθλιψη επιδημικής μορφής. Σιγά τη διάγνωση. Τι πραγματικά δεδομένα έχουμε ως τώρα για το γιατί και πως;
- Δεν είναι ανεξάντλητες οι ανθρώπινες αντοχές. Ίσως αυτή τη φορά να εξαντλήθηκαν για πάρα πολλούς ταυτόχρονα. Το αποτέλεσμα μετράει πάντα περισσότερο. Ρουά.
- Ακόμα κι αν είναι έτσι, σου αρκεί αυτή η γνώση; Δεν θα ‘θελες να εντοπιστεί η ρίζα του κακού; Ααπ, ξεγλίστρησα.
- Τι να εντοπίσει κανείς πια ανάμεσα σε τόσα κακά και τόσες ρίζες;
- Δεν αντιλέγω. Κι ισχύει επίσης ότι δεν υπάρχει σπίτι χωρίς κρούσμα. Κι οι ερευνητές, κι οι γιατροί, κι οι ψυχοθεραπευτές έχουν πάσχοντες ανάμεσά τους. Έχεις όμως καταλάβει ποια είναι τα μέτρα; Ξέρεις σε τι ακριβώς έγκειται το αντίδοτο κι η θεραπεία; Αυτός ο τρελός σου είναι ακατάβλητος.
- Σε τι;
- Μου φαίνεται ότι εγώ είμαι απλά αυτός που μιλάει περισσότερο. Εσύ είσαι αυτή που ξέρει σε βάθος τα πράγματα.
- Η θεραπεία λοιπόν;
- Θα σου πω. Αυτό για το οποίο είμαι σχεδόν σίγουρος, είναι ότι πειραματίζονται τόσο με τις εγκεφαλικές λειτουργίες, όσο και με το κεντρικό νευρικό σύστημα. Κι αν μιλάμε για τους επιζήσαντες που δεν έχουν ήδη υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες, αυτοί που θα βγαίνουν από δω μέσα θα είναι…τρελοί. Αλλά, το ξέρεις αυτό.
- Ρουά.
- Δεν είσαι από τα κρούσματα της επιδημίας, έτσι δεν είναι;
- Εσύ είσαι;
- Μπαινοβγαίνω σε ψυχιατρικές κλινικές εδώ και χρόνια. Όταν ξέσπασε η επιδημία ήμουν ήδη σε αντικαταθλιπτική θεραπεία.
- Γι’ αυτό και αντέδρασες διαφορετικά.
- Εσύ όμως; Τι είδους απόπειρα ήταν η δική σου; Δεν θα μου πεις, έτσι;
- Είπες πριν ότι ο τρελός μου είναι ακατάβλητος. Εγώ θα ‘λεγα, ανίκητος. Ρουά ματ.
- Έι, που πας; Μη φεύγεις, κάτσε να μιλήσουμε, υπάρχουν κι άλλοι σαν και μας, μπορούμε να οργανωθούμε, ν’ αντιδράσουμε μεθοδικά, δεν γίνεται να τους αφήσουμε να πειραματίζονται με τις ζωές μας, μιλάμε για χιλιάδες ζωές, δεν μπορεί να τα ‘χεις αφήσει όλα πίσω σου, πάντα υπάρχει κάτι ακόμα…